Anne siirleri
Gurbetten Anneme 2
Sen gittin gideli çile çekerim,
Acımı kimseler anlamaz anne
Yaşayan bir ölü ben oldum derim,
Şevkatine muhtaç olmuşum anne.
Daha önce seni pek bilemedim,
Dağlara bakarak ağlarken anne.
Çok kez anlamakta zorluk çekerdim,
Ana acısını bilirdin anne.
Babadan öksüz dünyaya geldin,
İki abi ve sen öyleydi anne.
Sadece bir anne tanıyıverdin,
Yetim gelip yetim bıraktın anne.
Zahirde ölen sen, batında benim,
Anlayanlar bilmem var mıdır anne.
Gözyaşım kurumaz ağlar gezerim,
Hatıralarınla yaşarım anne.
Fani alem bana gurbet olmuştur,
Senin gidişinle anladım anne.
Gurbete alışmak çok zor olmuştur,
Takdiri ilahi bilirim anne.
Tesellim oluyor rüyada görmek,
İsterim her gece göreyim anne
Sarılıp öperek özlem gidermek
“ Ben ölmedim Aygün “ deyiver anne
Taha Aygün Kanca
Anne
Anne
Önce HAKKA, sonra sana, tapardım,
Sevginle ömrümü, çürüttün ANNE.
Sen dünya hırsıyla, bencillikteyken,
Beni sokaklarda, büyüttün ANNE.
Sen gelmeden, işten kokun, gelirdi,
Hasretinle küçük kalbim, ölürdü.
Ne zaman anneli, çocuklar görsem,
Ruhumun isyanı, kabarır ANNE.
Anladım kalbinde, bana yer yokmuş,
Bir gözden, var imiş, gayrısı boşmuş.
ANA gibi ANA, olmadın ANNE.
Bir ömür ağladım, gülmedim ANNE.
Her zaman gönlümde, taht kurdun inan,
Ben sevgi isterim, gerisi yalan.
Ne zaman, ben seni, yanımda bulsam,
Sırtımda bir hançer, oluyor ANNE
Seni düşünmekten, inan yoruldum,
Senin için, bin kez, kula kul oldum.
Ömrümü uğrunda, harcadım durdum,
Beni kapı kapı, satma be ANNE.
Riyakarlık etme, doğruyu söyle,
Varlığım sizlere, ağırmı böyle.
Ellerle birlikte, güle, eğlene,.
Beni hep sırtımdan, vurdunuz ANNE.
Sevgiye kalbiniz, kapalı imiş,
Bu yalan dünya, kime yar olmuş.
Yüz yıl yaşasakta, sonu ölümmüş,
Mahşerde, sen bana, ne dersin ANNE.
Beni kula kul etmek, muradınmıdır? ,
Kalbimde tahtını, görmedin ANNE.
Yürekten yüzüme, bir kez gülmedin,
Ne zaman dizinde, Ağladım ANNE? .
Hiç derdim eksilmez, artarda artar,
Ben düşsem, elimden hep eller, tutar.
Sana hasret olmak, ölümden beter,
Derdimi hep eller, soruyor ANNE.
Gün olur hayalim, gerçek olursa,
Gönlünde bir zerre, yerim var ise.
Bir günde derdimi, sorsana ANNE,
Benliğim kölendir, bilsene ANNE.
Rahmi Nalbantoğlu
Anne
Anne, oğlun büyüdü artık,asker oldu
Beni gözü yaşlı uğurladınya,içimi en çok o burktu
Ayrılıyoruz,hasretlik başlıyor anne
Hoşçakal demek,hiçbir anlam ifade etmiyor
Hakkını helal et ana,belki dönmem birdaha
Yok artık dizlerinde uyumak saçlarımı okşamak
Öpmek koklamak yüreğine alıp beni korumak
Gidiyorum ana,ölüm istiyor, ölüm çağırıyor beni
Gitmek var dönmek yok belkide
Dağlar istiyor,dağlar çağırıyor beni ana
Hasretlik pusu kurmuş beni bekliyor
Üşüyorum ana,seni düşünüyorum,hayalinle ısınıyorum
Sensiz bir yanım hep eksik anne
Harun Doğru
ANNE
Gece kuytu karanlıkta seni ararım
Senin sevgin senin şefkatin ısıtır beni
Hani çocukluğum var ya
Nasıldım annem o zamanlar
Şimdi avuçlarım boş arıyorum seni
Sendin beni dokuz ay yorulmadan taşıyan
Sendin bana can veren,büyüten anne
Değerini bilemedim,bilemedim anne
Şimdi hayalinle yaşıyorum anne
İçimdeki sevgi senin mirasın annem
Yani ana şefkati gibi,ana kucağı gibi
Ama benim güzel annem,
karanlık yollar aydınlanmıyor artık.
Hep seni gösteriyor bana,
uykumun en yalın rüyaları.
Seni sensiz yaşamak zormuş annem
Nihat Yavaş
Anama...
Seni özledim anne,
Kokun gelmiyor yollar ötesinden,
Sesini duyamıyorum açtığım paketinden,
Bıktım çıkar seslerinden,
Yazarken yalnız gecelerden,
Seni özledim anne.
Elin yetmiyor kolun gerek burada,
Kul olmuş herkes 'Para' denen kağıt parçasına,
Sevgiler satılıyor üç beş kuruşa,
'Arkadaş' dediklerin işi varsa kapında,
Herkes gün sayıyor, gözleri cüzdanında,
Bilmiyorum...Gelirim ama kaçında,
Benden selam söyle oralara,
Seni özledim ana.
Sevgin yok ana hiçbir aşkta,
Gecelik ilişkiler bitiyor sabaha,
Bıraktın beni kurtlar sofrasına,
Oysa ben küçüktüm daha,
Mertlik aradım sevdalarda,
Seni andım her yarada,
Gün gelir aynı sabahlara,
Uyanırız birlikte ana.
Ozan Kaymak
Anne olmak gülüm
anne olmadım diyorsun
||
ekinler yarılmadı
fasülye çimlenmedi daha
muz patlamadı mesela
ve ses cıkmadı ayazda
kanda bulaşmadı yatağa
ana olmadın daha
||
çıban olmadı
el sarılmadı tapınağa
dokunmadı
sabırsız yolda
depreşti ellerin
kıyamet koptu
nar yarıldı
daneler saçıldı
||
feryat işte
gülün içinden düşünce
sevin
ana oldun işte
sezeryan olmaz
ana olunmaz
kafa çıkmazsa önce
||
saralım
naftalinli beze
sen de eskime
büyü dersek büyüme
ana olursan
anlat bebelerine
||
her sabah doğurur
her sabah
sarı ışık saçan bebelerini
içimize düşer sevdası
önce kafası
unutma anası
||
ana oldun
uzaktan büyüttüm ellerini
ana ettim seni
düşünme
yürü şimdi
doğurma zamanıdır
zaman azdır
saldır
||
gençtiler
öldükçe seviştiler
biri ana
biri baba şimdi
gülün dibinde
gülenleriyle
Zafer Zengin Etnika
Öğrendim Anne
Dizinin dibinde oturmak varken
Yare gidilmezmiş öğrendim anne
Ne aşkı sevdası yalanmış hepsi
Sevgiler yok olmuş öğrendim anne
En güzel saraymış baba ocağı
En sıcak yatakmış ana kucağı
Kader aşkla kurmuş bana tuzağı
Sevda zor oyunmuş öğrendim anne
Bir vefasız kalbin ellerindeyim
Horlandım, dışlandım, çiğnendim anne
Kırıldım, gücendim vazgeçemedim
Sensiz hayat boşmuş öğrendim anne
Metin Özturan
Bu Gün Benim Doğum Günüm
Bu gün benim doğum günüm
Ve ben ölmek istedim anne
Ölümüme yakın ne günahlar işledim,
kaç zalimi güldürüp,
bilmeden kaç masumun kanını içtim
Beceremedim yaşamayı, beceremedim işte..
Böyle olsun istemezdim anne..
Ölümüm doğum günümde mi olacaktı
Nerden bileyim,
sen nerden bilirdin,
değil mi anne..
Yoksa hiç doğururmuydun,
sıcak koynunda saklarmıydın hiç,
soğuk gecelerde
Üstelik bu gün kandil
Günahlarım katmerlenir mi anne
Cümle alem el açmış yalvarırken tanrıya
biliyorum,
sende mutlaka açmış seccadeni
benim için, bizler için,
duadadır ellerin
Dualarımız kabul olmadı anne
Çoktur günahlarımız,
affettiremedik kendimizi,
affettiremedik anne..
Kulaklarımda bir türkü ve şairin dizeleri
Ellerimizin büyük boşluğu..
Ne boşluklar doluyor beynimde,
ne de uğultular diniyor
Dinmiyor, susmuyor anne
Tek üzüldüğüm şey,
arkamdan baka kalışın olacak
Gözyaşlarına dayanamam anne
dayanamam feryatlarına
Bilirmisin, şu sevemediğim dünyada
hissedebildiğim tek şey,
senin sevgindi anne
O sımsıcak bağrına basışın,
her şeyi ama her şeyi karşılıksız verişin,
gözlerime bakarken gerekirse ölüşün..
Hala tek hissedebildiğim şey
Sen,
sadece sensin anne..
Sevgiyi bana sen öğrettin
Sevgi güzel şey oğlum,
sevgi güzel şey, her zaman sev dedin
Sevgiden korkulur mu hiç
İnan, sevgiden bile korkar oldum anne
Tanıyamaz oldum insanları,
ayırt edemez oldum yalanları
Yüreğim çok yaralı anne..
İnsan seviyorsa neler yapmaz ki,
gerekirse ölür değil mi anne
gerekirse ölür
Eğer dayanamam diyorsan,
benim yaşamam ölümüm olacak
Senin için ölürüm anne
Biliyorum ana yüreği, git diyemezsin
Sil gözlerini,
bak buradayım,
yaşıyorum anne...
Hasan Hüseyin Özak



»
Bu sitemizi
ziyaretiniz